Fosillerin DNA’ları üzerinde yapılan yeni bir araştırma, büyük bir nüfusa ulaşmadan evvel insanların soylarının birçok kere tükendiğini ortaya koydu.
Bu yeni araştırma ayrıyeten Neandertal kuzenlerimizin başarımızdaki rolüne de ışık tutuyor.
Uzun bir müddettir Afrika’dan ayrıldıktan sonra Avrupa kıtasındaki bu çeşide hâkim geldiğimiz düşünülse de, yeni çalışmalar sadece Neandertallerle çiftleşen insanların gelişmeye devam ettiğini, oburlarının soyunun tükendiğini gösteriyor.
Hatta, Neandertal genleri bizi daha evvel karşılaşmadığımız yeni hastalıklardan koruyarak gelişmemizde büyük rol oynamış olabilir.
Araştırma birinci defa, Homo sapienslerin (modern insan) Afrika’yı terk ettikten sonra Neandertallerle çiftleştiği ve akabinde dünyanın daha geniş kısımlarına yayıldığı 48.000 yıl evvelki kısa bir periyoda odaklanıyor.
Homo sapiensler bundan evvel Afrika kıtasından geçmişti, lakin yeni araştırma, çeşitler ortasında çiftleşmenin olmadığı devirde yaşayan bu popülasyonların hayatta kalmadığını gösteriyor.
Almanya’daki Max Planck Evrimsel Biyoloji Enstitüsü’nden Profesör Johannes Krause,’a göre çağdaş insanların tarihinin artık yine yazılması gerekecek.
“Modern insanları, 60.000 yıl evvel Afrika’dan çıkıp gezegendeki en başarılı göğüslü olmak için tüm ekosistemlere yayılan büyük bir muvaffakiyet kıssası olarak görüyoruz. Lakin başlangıçta o denli değildik, birçok kere jenerasyonumuz tükendi.”
Uzun bir müddet, hayatta kalan tek insan cinsinin nasıl evrimleştiğini çözmek, yüz binlerce yıl evvel yaşamış atalarımızın fosilleşmiş kalıntılarının formlarına bakmaya ve anatomilerinin vakitle nasıl değiştiğini gözlemlemeye dayanıyordu.
Antik kalıntılara seyrek rastlanıyordu ve ekseriyetle hasar görmüş durumdalardı. Fakat binlerce yıllık kemiklerden genetik kodu çıkarma ve inceleme imkanı, gizemli geçmişimizin üzerindeki sis perdesini kaldırdı.
Fosillerdeki DNA, bireylerin kıssasını, birbirleriyle nasıl bağlantılı olduklarını ve göç örüntülerini anlatır.
Homo sapienslerin Neandertallerle başarılı bir halde çiftleşmesinden sonra bile, Avrupa’daki nüfusu sıkıntılarla karşılaştı.
Neandertallerle çiftleşen ve onlarla birlikte yaşayan birinci çağdaş beşerler 40.000 yıl evvel Avrupa’da büsbütün yok oldular – fakat geride dünyaya daha da yayılacak jenerasyonları bıraktılar.
Sonunda Avrupa’ya dönerek buraya yerleşenler, bu birinci milletlerarası öncülerin atalarıydı.
Bunun nedenini kimse bilmiyor, lakin yeni ispatlar bizi tıbbımızın onları avlayarak yok ettiği ya da onlara bir biçimde, fizikî yahut entelektüel olarak üstün olduğumuz teorilerinden uzaklaştırıyor.
Profesör Krause bunun çevresel faktörlerden kaynaklandığı görüşünü destekliyor.
“Bu periyotta Avrupa’da hem beşerler hem de Neandertaller yok oldu. Şayet biz başarılı bir çeşit olarak bölgede yok olduysak, daha küçük bir nüfusa sahip olan Neandertallerin yok olması büyük bir sürpriz değil.”
Londra’daki Tabiat Tarihi Müzesi’nden Profesör Chris Stringer’a göre, iklim o vakitler inanılmaz derecede istikrarsızdı. Bazen bir insanın hayat müddeti içerisinde, hava bugünkü kadar sıcakken daha sonra dondurucu soğuklar ortaya çıkabiliyordu.
“Çalışma, gezegendeki vakitlerinin sonuna yanlışsız Neandertallerin sayıca çok az olduğunu, birlikte yaşadıkları çağdaş insan çeşitlerinden daha az genetik çeşitliliğe sahip olduklarını ve basitçe yok olmanın eşiğine gelmiş olabileceğini gösteriyor” dedi.
Science mecmuasında yayınlanan farklı bir DNA çalışması, çağdaş insanların Neandertallerden evrimsel bir avantaj sağlamış olabilecek kimi temel genetik özelliklere sahip olduğunu gösteriyor.
Stringer’a nazaran, “Belki de Neandertal DNA’sı elde etmek muvaffakiyetin bir kesimiydi zira bize Afrika dışında daha düzgün ahenk sağlama yetenekleri sağladı”.
“Biz Afrika’da evrim geçirdik, meğer Neandertaller Afrika dışında evrim geçirdi. Neandertallerle melezleşerek bağışıklık sistemimizi süratlice onarmış olduk.”
